Sjećate li se osjećaja koji ste doživjeli kada vam je srce bilo slomljeno prvi put? Sjećate li se osjećaja da se čitav svijet srušio i da se više nikada nećete smijati? Naučnici su istraživali zbog čega nas prve ljubavne tuge toliko bole…
Australijski i američki naučnici sproveli su zajedničku studiju kako bi utvrdili šta je uzrok prevelikom tugovanju zbog gubitka prve ljubavi u tinejdžerskim godinama. Rezultati su pokazali da je uzrok prilično jednostavan: mozak se još uvek razvija, hormoni “divljaju”, djeca još uvijek nemaju izgrađen sopstveni identitet, pa se zbog svega ovoga udruženog osećaju kao da nisu potpuni ako kraj sebe nemaju onoga do koga im je stalo.
Psiholog dr Karl Pikhard, član više teksaških i, uopšte, američkih psiholoških asocijacija i vođa tima koji je sproveo ovo istraživanje istakao je da “tinejdžerska ljubav”, zapravo, nije ljubav kakvu osjećaju odrasli. Ona, ustvari, predstavlja naklonost, a mladi ljudi njen kraj doživljavaju kao tragičan jer taj osjećaj gubitka ne liči ni na šta što su ranije iskusili. Taj bol je njima potpuno nov, naglašavaju naučnici.
Sprecijalista za brigu o mentalnom zdravlju tinejdžera dr Vivijen Luis s Univerziteta u Kanberi otkrila je da nije rijetkost u njenoj praksi da dijagnostikuje depresiju kod tinejdžera čije su prve ljubavne veze potrajale svega mjeseca dana.
“Oni su zaslijepljeni situacijom u kojoj su se našli, zbog čega raskid toliko boli. Oni toliko toga ulože u te veze – daju sebe daleko više nego što to odrasli čine. Zato, kada se ona raskine, tinejdžeri ne reaguju kao odrasli, jer nemaju ništa drugo za šta bi se ‘uhvatili'”, objasnila je dr Luis.
Odrasli, s druge strane, bolje podnose raskide jer su sve vrijeme oprezniji.
“Tinejdžere preplavljuju endorfin i drugi hormoni, a zbog toga što na njih nisu navikli, osjećaju se slomljeno kada dođe do kraja ljubavi. Odrasli su već imali slične veze, pa su na oprezu”, ističe dr Luis.
Zbog svega toga, veoma je važno da roditelji pokušaju da razumiju kroz šta njihova djeca prolaze.
“Roditelji adolescenata moraju da shvate da su ovi raskidi djeci teški jer za njih predstavljaju čitav život”, zaključila je dr Luis.
U prilog tome ide i činjenica da tinejdžeri koji imaju više interesovanja i ciljeva nevezanih za ljubavne odnose lakše uspijevaju da prebole ove raskide.
“Roditelji bi trebalo da uključe djecu u više različitih stvari – druženje s porodicom, sport, školske obaveze – kako bi ljubavna veza bila samo jedan dio njihovog života. Trenutak kada ona postane jedino što se u njihovim životima odvija je opasan jer raskid može izazvati probleme s psihičikim zdravljem”, upozorila je za kraj dr Vivijen Luis.
