Nasilje u porodici ili porodičnoj zajednici je u istočnoj Hercegovini još tabu tema koja se nerijetko tretira i sramotom po cijelu porodicu pa žrtve sve češće pribjegavaju traženju pomoć psihologa, psihijatara ili nevladinih organizacija nego da slučaj prijave policiji.
Porazni su podaci da su se nevladinoj organizaciji za pomoć žrtvama nasilja “Ženski centar” obratile 63 osobe od početka ove godine, a da je u Policijskoj upravi Trebinje u istom period registrovano svega 16 slučajeva nasilja u porodici ili porodičnoj zajednici, od čega je 11 prijava okvalifikovano kao krivična djela, a pet prekršajno.
Jovana Cvijetić, portparol Policijske uprave Trebinje, objašnjava da je pomenutih 16 slučajeva nasilja počinilo 17 izvršilaca, od kojih je i jedna žena, te da je uvriježeno mišljenje da najviše nasilja počine muževi nad ženama pogrešno.
“Najmanje prijavljenih slučajeva se odnosi na nasilje muža nad ženom, jer je uglavnom riječ o ostalim vrstama porodičnog nasilja, poput nasilja oca nad sinom, sina nad ocem, majke nad kćerkom i slično”, pojašnjava Cvijetićeva.
Ona navodi da zabrinjavaju podaci koliko se policijska statistika razlikuje od one u “Ženskom centru”, iako je njihova privatnost apsolutno zaštićena.
I u “Ženskom centru”, međutim, tvrde da je brojka od 63 žrtve mnogo manja nego što je njihov stvarni broj, i pored činjenice da se žrtve sve više odlučuju da prijave nasilje.
“Najviše žrtava porodičnog nasilja koje se kod nas javljaju ipak su žene i djeca, a njaviše slučajeva smo imali prijavljenih u aprilu i maju, kada nam se za pomoć za tridesetak dana obratilo tridesetak žrtava nasilja, koje je najčešće bilo fizičke prirode, iako je ono u najvećem broju slučajeva bilo praćeno i psihičkim nasiljem”, kaže psiholog “Ženskog centra” Branka Pejović-Petković.
Prema nezvaničnim podacima, psihičko nasilje je izraženije od fizičkog, pa nerijetko i supružnici, i roditelji i djeca žive u strahu od onih drugih.
